Column Heemtuin door Han 2

Column Heemtuin door Han

Een Heemtuin, wat is dat eigenlijk?

Een heemtuin is een tuin waar inheemse planten groeien. Deze kun je vinden vlak bij het diereneiland, ingesloten tussen de Wipmolen en de Standaardmolen. Vroeger stonden er meer borden bij maar er staat er nog één. Weliswaar niet goed leesbaar, maar toch.

Het is de bedoeling dat als je daar komt dat je je aan de spelregels houdt. Dus:
*geen honden los laten lopen (Dit leidt tot vernieling)
*niet plukken (maar ook niet planten)
*op de paden blijven.
*geen rotzooi achterlaten.
*niet vissen.
En last but not least: gebruik het niet als openbaar toilet!
Helaas gebeurd dit laatste steeds vaker, maar ook het loslopen van, in iedergeval 1 hond heeft er toe geleid dat de Drakentonglelie geknakt is. Dit zeer tot onze spijt; het is zowel een bijzondere als indrukwekkende plant.

Maar genoeg gemoppert. Gelukkig is er nog genoeg moois om van te genieten. We hadden natuurlijk een perfect voorjaar met prachtig weer en de planten schoten de grond uit. Prachtige gele dotters, longkruid, daslook anemonen, groot hoefblad, om er een paar te noemen. Als je er echt van wil genieten moet je natuurlijk zelf gaan kijken, en als je iets wil weten, meestal zijn we op dinsdagochtend aanwezig, tussen 9.15 u. en 11.30 u. (niet op 3 mei)
Op het moment is de grootste aandachtstrekker het fluitekruid. Dit is een schermbloemige en staat echt overal.
Het heeft een zeer herkenbare geur. Schermbloemige hebben een slechte naam dankzij bereklauw, maar vergeet ook niet dolle kervel en gevlekte scheerling.Van deze laatste plant kreeg Socrates een beker gif te drinken(399 v. C )
Toch eten velen wekelijks een schermbloemige, denk daarbij aan wortelen, peterselie, en anijszaad.
En van de engelwortel werd vroeger een zalf gemaakt die de huid deed herstellen. Veel mensen zijn bang voor berenklauw omdat het sap van deze plant blaartrekkend is. Als je er niet aankomt is er dus niets aan de hand. Vlak langs het pad verwijderen we ze wel, met het oog op kleine kinderen, maar langs het water mogen ze blijven staan. Niet aankomen, niets aan de hand. Ze bijten niet.

Tot de volgende keer Han (vrijwilliger Heemtuin)

Dit bericht werd geplaatst in Heemtuin. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie